- KEŞİŞHÂNE
- f. Kilise, manastır
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
keşişhane — is., din b., esk., Far. keşīş + ḫāne Manastır … Çağatay Osmanlı Sözlük
hane — is., Far. ḫāne 1) Ev, konut 2) Ev halkı Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. N. Cumalı 3) Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4) mat. Basamak 5) müz. Klasik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
keşiş — is., Far. keşīş Hristiyanlarda, manastırda yaşayan, evlenmemiş papaz, karabaş, rahip Birleşik Sözler keşişhane Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller keşiş hayatı sürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
manastır — is., din b., Rum. Bazı kesin kurallara bağlı rahip veya rahibelerin dünya ile ilgilerini keserek yaşadıkları yapı, keşişhane İnsan manastıra kapansın, rahibe olsun daha iyi öyleyse. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük